"Në atë kohë Jezusi u udhëhoq nga Fryma Shpirtërore në shkretëtirë për t'u tunduar nga djalli" (Mateu 04:01)
E tërë jeta jonë duhet të jetë një lutje e vazhdueshme tek Zoti, sepse jemi rrethuar vazhdimisht nga shumë armiq që luftojnë shpirtrat tanë, dhe nuk mund të fitojmë pa dashamirësinë hyjnore. Ashtu si do të ishte vrarë me siguri ushtari që në vend të luftonte trimërisht në betejë, të shtrihet për të fjetur në mes të armiqve, ashtu me siguri do të jetë i humbur dhe i burgosur ai shpirt që në mes shumë armiqve të brëndëshem dhe të jashtëm nuk lufton me armën e lutjes dhe i dorëzohet dobësinë së tij.
Ne duhet të lutemi në kohën e tundimit. Tundimi është një impuls për të kryer mëkate, dhe mund të vijë nga djalli ose nga pasionet tona, ose nga krijesat. Djalli tundon të nxisë tek ne mendime të këqija, ose duke vënë në lëvizje zemrat tona; pasionet ndikojë në tërë natyrën tonë dhe na inkurajojnë për të shkelur Ligjin; krijesat na joshin ose na irritojë, ose ka raste urrejtje.
Ndonjëherë këto tre tundime veprojnë në të njëjtën kohë: krijesat na alternojnë në njërën anë, pasionet nga një anë tjetër dhe djalli nga një tjetër. Ja sa të tmerrshme janë tundimet!
Por çfarë duhet të bëjë një shpirt i tunduar? Pra, si një shpirt i mirë duhet të vishet me parzmoren e Besimit, mburoja e besimit në Zot, arma e lutjes. Mjer ai nëse në kohën e tundimit nuk kujdeset për t'u lutur! Do të bie natyrisht! Si kanë rënë të gjitha shpirtrat të cilët nuk luten.
Shënjtori Annibale M. Hannibal Di Francia
Vol. 23 cap. 33 file 2225
Authentic Sneakers | Preview: Nike Air Force 1 "Tear-Away" Fauna Brown - Gov